May pa-Remote Learning Karaoke 10 minutes before the class starts. Pang-test ng mic. Ang mga kanta ay STOP ng Spice Girls, at AS LONG AS YOU LOVE ME ng Backstreet Boys. Bakit ba. haha. Next time, live performers na. Sana matuloy kasi pumayag na sila. hahahaha. I love my friends. hahaha.
Hindi sapat ang 1 1/2 hours para mapakinggan ang isa’t isa so naka-depend ako sa Google Jamboard namin at sa posts sa teacher (troll) FB account ko.
I have to record my lecture para sa mga hindi aabot ang WIFI at mga kailangan na mag-prepare sa susunod na klase. Pandagdag lang itong video sa course pack na binigay ko. Sa susunod, ipapasa na nila ang presentation nila an hour before the class starts para mabasa na ng lahat at makatipid sa oras.
Siniksik ko ang mukha ko sa Powerpoint para mukhang TED Talk lang or morning show. Ganyan.
2 klase na may pagitan na 1 1/2 oras pero ubos na naman ako. Ngayon palang kakainin ng lunch. Ang layo na ng NISMED canteen sa bahay ko. Asan na ang mga naglalako ng taho, tinapay at banana cue na pamatid-ulcer?
Naisip ko rin, dapat pala lahat ng dapat isaing at palambuting karne ay ginagawa habang nagkaklase para maka-save ng oras.
Sinubukan ko rin ang magpabukas ng mic sa mga student. Okay lang naman pero iba ang concentration skills nila ah. Naririnig ko yung lecture ng teacher at recitation ng kapatid nilang student sa kabilang Zoom class.
We introduced a new course this semester… Theatre 123: Issues in Theatre and Events Management. Mahirap siya ituro dahil kailangan tutok sa student dahil case study ang aaralin at gagawin. Diagnostic namin today. May mga pasabog na presentation, may mga problemang natumbok, at may mga problemang dapat problema ng iba na pinoproblema ng ating mga arts/cultural/creative manager. Bakit ba pinapatay natin sila sa trabaho at bakit ba tanggap sila nang tanggap ng trabaho na hindi naman sa kanila? Parang lahat ng SM/PM na kakilala ko, mabait at parang madali lang magsolusyon ng problema at chill. Hahahaha. Yan yung mga sosolusyonan namin at hopefully ma-integrate na sa practice or sa generation nila makapagtayo ng union.
Sa October na kami ulit magkikita pero sa pagitan nito ay sangkatutak na consultations. Mas ma-effort ang remote learning. Ito yata ang ikatatanda ko. hahahaha.
Ang hirap mag-share ng food. 1 kilo of milk chocolate raisins. Ako lang umuubos. So ininggit ko nang ininggit ang students ko.
Kung may murphy bed, may murphy desk ba? Kasi isang buong ritwal ag pagset up sa Zoom. Maliit lang bahay ko tapos priority ko space for hula hoop-ing. Hahaha.
Pinakahuli, naalala ko na nung may desk job pa ako, masakit ang wrist ko atbp joints sa kaka-type at kakaupo lang. Tapos super dry eyes dahil nakatutok sa screen. Nararanasan niyo rin ba or ganito talaga pag tumatanda????!!
P.S. Masaya pala ituro ang 123 kasi tawa kami nang tawa ni Ysh sa dami naming nadidiscover.
Olive Nieto 